Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cale Prawo i Prorocy (Mt 22, 36-40).
Reguły - są to środki do najdoskonalszego zachowywania miłości wobec Boga i bliźniego. Wszyscy ze szczególną czcią będą się odnosić do Reguł i Konstytucji, uznając je za środki dane nam przez samego Boga dla osiągnięcia tej doskonałości, jaka przystoi świętemu naszemu powołaniu (OOCC VII, 40; VIII, 37, 103, 306).
168. |
Prawo Stowarzyszenia |
Na prawo własne Stowarzyszenia składają się: 1) Prawo Podstawowe, które zawiera istotne elementy duchowe i prawne Stowarzyszenia. Jest ono zasadniczo niezmienne i wymaga formalnego zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską. Dlatego też ustanawianie praw wnoszących zmiany do Prawa Podstawowe go możliwe jest jedynie przy zastosowaniu normy wyrażonej w nrze 103. 2) Prawo Uzupełniające, które z natury swej obejmuje ogólne i trwałe zasady dotyczące stosowania Prawa Podstawowego, które obowiązują w całym Stowarzyszeniu. Zasady te ustanawia Zebranie Generalne, ono też, w zależności od wymogów czasu, może je zmieniać według norm i przepisów określonych w nrze 333. 3) Dekrety wydawane przez Zebrania Generalne, które też określają ich zasięg i trwanie. |
169. |
Interpretacja |
Autentyczna interpretacja Prawa Podstawowego należy do Zebrania Generalnego, ale wymaga zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej. |
170. |
Wyjaśnienia wątpliwości |
W razie powstania wątpliwości co do sensu danych przepisów Prawa Podstawowego czy Prawa Uzupełniającego Przełożony Generalny, po zasięgnięciu opinii swych radców, daje stosowne wyjaśnienia. Wyjaśnienia takie mają moc wiążącą, chyba że zostaną uchylone przez Zebranie Generalne. |
171. |
Dyspensy |
Poza przypadkami przewidzianymi prawem kanonicznym oraz indultami Stolicy Apostolskiej lub indultami zawartymi w naszym prawie wyżsi przełożeni mogą - dla słusznych powodów i na pewien określony czas - dyspensować w poszczególnych przypadkach od przepisów naszego prawa, wyjąwszy postanowienia określające podstawowe sprawy Stowarzyszenia oraz jego prawną strukturę i zarząd; władza przełożonych wspólnot miejscowych ogranicza się w tej kwestii tylko do przepisów dyscyplinarnych. |
172. |
Dyspensa od zarządzeń |
Od postanowień zebrań mogą udzielać dyspensy odnośni przełożeni, według zasad podanych w nrze 171. |
173. |
Nasze prawo |
Postanowienia naszego prawa - wyjąwszy normy zawierające obowiązki, które wynikają z przyrzeczeń czy też z prawa Bożego i kościelnego - nie obowiązują z zasady pod grzechem. Według wskazówek świętego Założyciela mają być one uważane za dane nam przez Boga środki pomocne w dążeniu do doskonałej miłości w naszym apostolskim powołaniu. Niech poszczególne wspólnoty dbają skutecznie o to, by teksty naszego prawa były w przepisanych okresach odczytywane publicznie; we wspólnych modlitwach natomiast niech proszą Pana o dar ich przestrzegania. Członkowie niech je często rozważają i niech je zachowują wiernie, zgodnie z duchem Stowarzyszenia. |