Charyzmat wspólnotowy Wspólnotowa odpowiedź

Nasze Stowarzyszenie jest braterską wspólnotą, której Bóg przez Założyciela powierzył szczególne zadanie apostolskie. Pragniemy je wypełnić, żyjąc i pracując wspólnie na wzór pierwszej wspólnoty w Jerozolimie.

49.

Wspólnota a członkowie

Wspólnota ceni w każdym współbracie jego godność osobistą, jego powołanie i pracę.

Każdy członek powinien włączać się chętnie we wspólnotę oraz w realizację jej zadań.

50.

Stosunki ludzkie i rozwój wspólnoty

W naszej wspólnocie pielęgnuje się autentyczne spotkania i wszystko, co służy rozwojowi człowieka. Temu celowi mają służyć liczne okazje do wspólnej rozmowy, wypoczynku i pracy.

Prawdziwa przyjaźń, otwierająca się i włączająca w życie i działalność wszystkich współbraci, stanowi bodziec dla poszczególnych członków i umacnia wspólnotę.

51.

Wspólny porządek dzienny i miejsca zastrzeżone członkom

Wspólny porządek dnia oraz osobne, własne pomieszczenie sprzyjają harmonijnemu rozwojowi życia wspólnoty.

Rada Wspólnoty Miejscowej, po zasięgnięciu zdania wspólnoty, opracowuje porządek dnia, celem przedstawienia go wyższemu przełożonemu do zatwierdzenia, oraz określa w podobny sposób, jakie części domu są zastrzeżone zwyczajnie tylko dla współbraci.

52.

Wspólne zadanie i współdziałanie

Stowarzyszenie nasze tylko wówczas będzie mogło wypełnić swe zadanie, gdy wszyscy członkowie będą się czuć odpowiedzialni wzajemnie za siebie i za losy Stowarzyszenia.

Dlatego na różnych poziomach powinna istnieć stała wymiana myśli i informacji o wszystkim, co dotyczy działalności członków i całej wspólnoty. Wszyscy też powinni mieć udział w podejmowaniu ważnych decyzji, zgodnie z postanowieniami prawa Stowarzyszenia.

53.

Duch wspólnotowy * Apostolskie świadectwo

Nasze apostolskie posłannictwo powinno stale ożywiać wszystkich współbraci i coraz głębiej nas jednoczyć.

Członkowie oddani tej samej działalności powinni pracować zespołowo, aby ich apostolskie świadectwo było bardziej skuteczne.

54.

Członkowie żyjący samotnie

Członkowie, którzy ze względu na powierzone im przez przełożonych prace apostolskie, żyją samotnie, a także wspólnoty miejscowe, do których oni przynależą, niech się starają podtrzymywać ze sobą częste kontakty.

55.

Opieka duchowa

Współbraciom oraz osobom zatrudnionym w naszych wspólnotach przełożeni zapewnią odpowiednią opiekę duchową.

Wszyscy nasi księża mają delegowaną władzę spowiadania współbraci Stowarzyszenia oraz osób zamieszkujących diu noctuque w naszych domach.

56.

Obecność Chrystusa we wspólnocie

Nasza wspólnota jest rodziną zgromadzoną w imię Pana (por. Mt 18, 20), którego obecnością stale się odnawia.

Jej życie wtedy osiągnie pełnię, gdy każdy z jej członków odzwierciedli w sobie miłość Bożą, która okazała się w Chrystusie i trwa w Kościele.